سه فرضیه «چرایی توافق» عربستان با ایران
چون آمریکا به این جمع‌بندی رسیده است که دیگر امکان احیای برجام وجود ندارد، به ریاض چراغ سبز نشان داده است که برای کنترل تنش‌ها در خاورمیانه در راستای مدیریت دوران پسابرجام روابطش را با ایران از سر گیرد؟
آمریکا متحد امنیتی عربستان در منطقه است و صرف‌نظر از برخی اختلاف‌نظرها بعید است که ریاض آن را در جریان مذاکرات و توافق احتمالی قرار نداده باشد...با شروع مذاکرات در وین، گفت‌وگوهای ایران و عربستان نیز در همان ماه آوریل در بغداد شروع شد. همچنین، نتایج گفت‌وگوهای بغداد به‌نوعی به مذاکرات وین گره خورده بود و ریاض احتمالاً در یک هماهنگی با آمریکا منتظر نتایج مذاکرات برجام برای از سرگیری روابط بود. اما حالا که مذاکرات هسته‌ای به نتیجه نرسیده است، گفت‌وگوهای ایران و عربستان مثمرثمر واقع شده است. اینجا این پرسش پیش می‌آید که آیا این بدان معناست که چون آمریکا به این جمع‌بندی رسیده است که دیگر امکان احیای برجام وجود ندارد، به ریاض چراغ سبز نشان داده است که برای کنترل تنش‌ها در خاورمیانه در راستای مدیریت دوران پسابرجام روابطش را با ایران از سر گیرد؟
بن‌سلمان شاید بخواهد توافق احیای روابط با ایران را مدخلی برای عادی‌سازی آشکار روابط با اسرائیل قرار دهد و از این طریق از پیامدهای دومی بکاهد. دوم اینکه شاید منطقه با «اتفاق امنیتی» بزرگی روبه‌رو شود و از این‌رو، آمریکا در یک هماهنگی با اسرائیل به ریاض برای توافق آن‌هم در چین چراغ سبز نشان داده باشد تا پیامدهای این اتفاق امنیتی را کنترل کند و مانع آسیب دیدن کشورهای نفت‌خیز خلیج‌فارس و در رأس آنها عربستان شود. فرضیه سوم اینکه ریاض در پاسخ به درخواست پکن در یک معذوریت و رودربایستی قرار گرفته و برقراری «روابطی عادی» با تهران را پذیرفته است.
دیدگاه تان را بنویسید