عموی ترامپ در ناپدید شدن اختراعات تسلا نقش داشت؟

روز هفتم ژانویه سال ۱۹۴۳، پیکر بی‌جان نیکلا تسلای ۸۶ ساله در اتاقش در هتل نیویورکر پیدا شد. فردای آن روز، ساوا کوسانوویچ، برادرزاده او به اتاقش در هتل رفت و مدعی شد که برخی از دارایی‌های ارزشمند و مهم تسلا، از جمله "اوراق فنی" و یک دفترچه سیاه رنگ حاوی یادداشت‌هایی درباره کارهای دولتی او از اتاق برداشته شده است.

تسلا یک مخترع صاحب‌نام صربستانی- آمریکایی بود که سیم پیچ تسلا را اختراع کرد، اولین نیروگاه برق آبی را مهندسی کرد و پیشگام استفاده از جریان متناوب برق بود و پایه و اساس شبکه برق مدرن ما را بنا گذاشت و ده‌ها اختراع و مشارکت‌های علمی دیگر نیز در لیست بلندبالای فعالیت‌هایش به چشم می‌خورد؛ او بی تردید فراتر از زمان خود بود و برخی از ایده‌های او (که در آن روزگار غیرقابل درک بودند) همچنان و تا به امروز پیگیری می‌شوند.

داستان به روایت FBI

بنا بر پرونده‌های ویرایش شده FBI درباره تسلا که در سال ۲۰۱۶ منتشر گردید، کوسانوویچ در آن زمان به اتاق عمویش رفته بود تا گاوصندوق او را باز کرده و برخی از وسایلش از جمله یک کتاب و سه عکس را بردارد و البته در این گزارش هیچ اشاره‌ای به مدارک و وسایل گمشده نشده است. اف.بی.آی گزارش داد که کوسانوویچ بعدها به والتر گروش، یکی از کارمندان دفتر نگهبان اموال بیگانگان (APC) گفته بود که او به دنبال وصیت‌نامه عمویش بوده. (APC مسئولیت مصادره اموال متعلق به دشمن در طول جنگ‌های جهانی اول و دوم بود)

در پرونده‌های اف.بی.آی به این نکته اشاره شده که دولت آمریکا به برادرزاده تسلا اعتماد نداشت تا تحقیقات این مخترع بزرگ را به دست او بسپارد؛ چرا که برادرزاده‌اش سفیر یوگسلاوی در آمریکا بود. مسئولان اف.بی.آی نگران آن بودند که کوسانوویچ، این اطلاعات را در اختیار دشمن قرار دهد. از همین رو، فردای همان روز، APC تمام وسایل و اموال تسلا را مصادره کرد که حجم آن نزدیک به دو کامیون پر می‌شد. لازم به ذکر است که در مدارک اف.بی.آی به این نکته اشاره شده که مقامات این دفتر، حتی اجازه قانونی برای انجام این کار را نداشتند؛ چرا که تسلا شهروندی بود که تابعیت آمریکا را پذیرفته بود.

گمانه‌زنی ها در مورد ایده‌های گمشده تسلا

در آن زمان، این شایعه مطرح بود که تسلا شاید اختراعات و اکتشافات فوق‌العاده قدرتمند و متحول کننده‌ای داشته. در ۲۲ سپتامبر سال ۱۹۴۰، نیویورک تایمز در گزارشی به این نکته اشاره کرد که تسلا یک "اشعه مرگ" به نام "تله فورس" خلق کرده که می تواند موتورهای هواپیماها را از فاصله ۴۰۰ کیلومتری ذوب کند. ظاهرا تله فورس، از طریق پرتویی به قطر یک صد میلیونیوم سانتی‌مترمربعی عمل می‌کرده و هزینه تولید آن بیشتر از ۲ میلیون دلار نمی‌شد و تنها سه ماه برای ساخت آن زمان نیاز بود. در صورتی که این ادعا صحت داشت، چنین سلاحی می‌توانست برای امنیت ملی حیاتی و سرنوشت‌ساز باشد.

تسلا به علاوه برروی ارسال الکتریسیته از طریق هوا نیز کار کرده بود که می‌توانست یک پیشرفت بزرگ به حساب بیاید. در حقیقت الکتریسیته بی‌سیم، هنوز هم یک فناوری بالقوه تلقی می‌شود که تا به امروز توسط دولت آمریکا و دیگران مورد بررسی و تحقیق است.

تسلا همچنین فکر می‌کرد که می‌تواند آنچه که "انرژی کیهانی" می‌نامید و معتقد بود که در جو وجود دارد را جمع‌آوری و مهار کند. در این میان یک تئوری توطئه طولانی مدت و رد شده وجود دارد که تسلا موفق شده بود تا راهی برای تولید این انرژی رایگان و نامحدود ایجاد کند ولی دولت این اطلاعات را سرکوب کرد؛ چرا که می‌توانسته باعث تحول صنعت و جامعه شود.

بررسی مدارک مصادره شده تسلا

اندکی بعد از آنکه APC دارایی‌ها و متعلقات تسلا را جمع‌آوری کرد، یک مهندس برق به نام دکتر جان جی ترامپ (از اعضای خانواده ترامپ یعنی عموی دونالد ترامپ) همراه با کمیته تحقیقات دفاع ملی (که در جریان جنگ جهانی دوم به عنوان راهی برای هماهنگی دولت با دانشمندان درباره اهداف دفاع ملی تشکیل شد) ماموریت یافتند تا اسناد تسلا را مورد بررسی قرار دهند تا هرآنچه ممکن بود برای دولت مهم باشد را بیابند. او رسما به این نتیجه رسید که مقالات تسلا، حاوی اصول یا روش‌های جدید، صحیح و قابل اجرا برای تولید برق بی‌سیم نیست و شاید هم حق با او بود، چرا که تسلا در مراحل پایانی زندگی‌اش به طرز عجیبی وسواسی شده بود و ادعاهایش می‌توانست نظریه‌های تندی باشند که هرگز به نتیجه نرسیدند.

بعد از جنگ جهانی دوم هم دولت آمریکا تمایلش برای توسعه سلاح‌های پرتو را با الهام از تحقیقات تسلا از سر گرفت. طبق آنچه در بیوگرافی تسلا به نام "تسلا، مردی خارج از زمان خودش" که توسط مارگارت چنی نوشته شده آمده، در سال ۱۹۴۵، فرماندهی خدمات فنی هوایی در رایت رید اوهایو، از دفتر نگهبانی دارایی بیگانگان، کپی‌هایی از اوراق تسلا در مورد تسلیحات پرتویی را درخواست کرد. چهار ماه بعد از آنکه APC این مدارک را برای آنها فرستاد، این آژانس دوباره درخواستش را تکرار کرد و ظاهرا دفعه قبل آنها را دریافت نکرده بود. دو سال بعد APC از آنها خواست تا این کپی‌ها را بازگردانند و فرماندهی خدمات فنی هوایی اعلام کرد که در سال ۱۹۴۸ این کار را خواهند کرد که هرگز این اتفاق نیز رخ نداد.

سالها گذشت و کوسانوویچ پرونده را به دادگاه کشید تا اینکه در سال ۱۹۵۲ اموال عمویش را دریافت کرد. البته در همان زمان هم تعداد زیادی از وسایل تسلا مفقود بودند و طبق گزارش خانواده‌اش، آنها تنها ۶۰ تا از ۸۰ مدارک تحقیقات او را دریافت کردند.

دولت آمریکا نیز نسخه‌های طبقه‌بندی شده مقالات تحقیقاتی تسلا را نگه داشت ولی نسخه‌های اصلی هم اکنون در آرشیو موزه نیکلا تسلا در بلگراد صربستان نگهداری می‌شوند. اما سوالی که همچنان پابرجاست این است که آیا دولت آمریکا تمام مدارک و وسایل تسلا را به خانواده‌اش پس داده؟

منبع: popularmechanics